Nasz szkoła

W 1928 r. została otwarta w Wiśniewce polska ochronka. Mieściła się w prywatnym domu gospodarza Mateusza Przybyły. Opiekunką dzieci w ochronce była Matylda Krauze. Pochodziła z patriotycznej rodziny polskiej. Zadaniem ochronki polskiej było wpajanie zamiłowania do języka ojczystego. To ona rozpoczynała żmudną pracę nad wpajaniem polskiego ducha. Na zajęciach uczono dzieci polskich wierszy
i piosenek. Największą uroczystością było przygotowywane co roku Święto Matki. Dzieci pięknie ubrane deklamowały wierszyki, śpiewały piosenki
i tańczyły. Na zakończenie wręczały matkom kwiatki, czasem drobne prezenty, rysunki, figurki z gliny
i plasteliny. Wiele zabawek i pomocy dla ochronki trzeba było wykonać samodzielnie. Działała do wybuchu wojny. W 1939 r. została zamknięta.

31 grudnia 1928 r. rząd pruski wydał ordynację dla prywatnych szkół polskich.
Ks. B. Domański wraz z innymi działaczami wywalczył „Ordynację dotyczącą uregulowania szkolnictwa dla miejscowości polskiej w Prusach” zezwalającej na działalność polskich szkół prywatnych w Niemczech.

Szkoła polska w Starej Wiśniewce rozpoczęła swoją działalność 6 czerwca 1929 r. Wszystkie polskie dzieci zapisały się do szkoły. Oto wykaz przedmiotów nauczanych w polskim języku wykładowym: religia, język polski, język niemiecki, rachunki, geometria, historia, geografia, krajoznawstwo, nauka przyrodnicza, pisanie, rysunki,  śpiew,  gimnastyka,  roboty ręczne. Już w lipcu 1929 roku odbyła się pierwsza wizytacja szkoły. Przyjechał niemiecki inspektor Conrad ze Złotowa, który przysłuchiwał się lekcjom, zadawał dzieciom pytania, przejrzał listę obecności. Z pracy nauczycieli był zadowolony, a szczególnie cieszył go fakt zgodnego współżycia nauczycieli szkoły polskiej i niemieckiej. Pierwszym nauczycielem i kierownikiem szkoły był Stanisław Luberski, pochodzący z Lubonia Wielkopolskiego. Nauczycielami w tamtym okresie byli: Jan Redlarski, Baltazar Lewandowski, Piotr Łangowski, Seweryn Piątek. Natomiast kierownikami polskiej szkoły: Józef Hoffman i Jerzy Foligowski. Brak było pomocy naukowych, lekcje trzeba było pisać na tablicy. Klasy młodsze pisały na tabliczkach rysikiem. Aktywni działacze Związku Polaków w Niemczech zbierali pieniądze, za które kupowano książki dla dzieci. Nie zachowała się kronika wiśniewskiej szkoły. Jej działalność można częściowo odtworzyć dzięki wspomnieniom uczniów tej szkoły m. in. Agnieszce Zych, Renacie Massel, Łucji Kelich, Zygmuntowi Wiebrzkowskiemu. Nauczyciele Polskiej Szkoły Katolickiej w porozumieniu z rodzicami wysyłali zdolnych uczniów do gimnazjum w Kwidzynie. Społeczeństwo polskie wiązało nadzieję z nowo powstałą szkołą. Szkoła polska zakończyła swą działalność w sierpniu 1939 roku.

Działania wojenne w powiecie złotowskim doprowadziły do ogromnych zniszczeń całej gospodarki. W maju 1945 r. otworzono w wielu miejscowościach szkoły podstawowe Organizatorami pierwszych placówek szkolnych byli nauczyciele polskich szkół okresu międzywojennego i dawni działacze ZPwN, którzy przetrwali wojnę. Władze terenowe zostały zobowiązane zadbać o to, by każde dziecko miało możliwość ukończenia szkoły podstawowej. Przed władzami stanęły ogromne trudności. Niemieckie budynki szkolne nie nadawały się do realizacji tego zadania, ponieważ miały jedną lub dwie izby. Wiele z nich było zdewastowanych. Po zakończeniu wojny pierwszym kierownikiem został Stanisław Piątek. Dnia 24.05.1945r. odbyła się uroczystość poświęcenia szkoły w Starej Wiśniewce. W kronice ten trudny okres powojenny nie został opisany. W swoich notatkach Stanisław Piątek napisał, że praca była ciężka i mozolna. Główną przyczyną trudności był brak podręczników, zeszytów i najpotrzebniejszych pomocy naukowych. Posadę nauczycielską otrzymali: Wanda Piątek i Władysława Bauer, która zajmowała się nauczaniem tańców ludowych i szyciem strojów. Pani Elżbieta Golla (była uczennica), pamięta dzień, w którym odbyło się poświęcenie szkoły. Radosnym dniem był pierwszy wieczór kolęd. Odbył się 23 grudnia 1945r. Zebrały się wszystkie dzieci szkolne, łamano się opłatkiem i śpiewano polskie kolędy. Na początku września 1946 r. przedstawiciele Stronnictwa Ludowego zaprosili dzieci ze szkoły na akademię do Złotowa, natomiast pod koniec września odbyła się pierwsza wycieczka do Chojnic. Szkoła nie tylko zajmowała się nauczaniem, ale także pomagała w pracach polowych rolnikom oraz w pracach porządkowych.

W roku szkolnym 1966/67 szkołę siedmioklasową przekształcono w ośmioklasową, natomiast w  wyniku reformy oświaty od września 1999 roku jesteśmy szkołą sześcioklasową.    

          We wrześniu 2009 roku Rada Gminy Zakrzewo nadała szkole imię Obrońców Polskości, a 15 maja 2010 roku odbyła się uroczystość wręczenia sztandaru.

Większe zmiany w wyglądzie szkoły nastąpiły
w pierwszej połowie lat 80-tych.  Wymieniono schody drewniane, łączące kondygnacje, na betonowe,  założono centralne ogrzewanie oraz położono asfaltową nawierzchnię na boisku szkolnym. Było to pierwsze i jedyne boisko z taką nawierzchnią w gminie Zakrzewo.

                W 1988 roku została oddana do użytku nowa część budynku szkoły. Szkoła pozyskała jedną izbę lekcyjną (obecnie biblioteka), pokój nauczycielski, gabinet dyrektora oraz szatnie i sanitariaty.

                Przez kolejne lata szkoła nasza zmieniała swoje oblicze. Obecnie mamy ogrzewanie olejowe, nowe okna i drzwi zewnętrzne, kafelki na klatce schodowej, wykładziny w klasach, na ścianach położoną gładź szpachlową. Klasy są czyste i jasne. Dużą inwestycją zrealizowaną, zresztą jak większość, przy wsparciu Wójta Gminy była wymiana pokrycia dachów na budynku szkoły i pomieszczeniach gospodarczych. Została też ocieplona nowa część budynku oraz położona elewacja. Dużym udogodnieniem w prowadzeniu zajęć wychowania fizycznego było pozyskanie pomieszczenia na salę gimnastyczną, w której również przeprowadzono szereg znaczących remontów. W roku 2014 wykonany został remont kapitalny sanitariatów szkolnych.

       W naszej szkole jest możliwość prowadzenia zajęć z wykorzystaniem nowoczesnych środków audiowizualnych. Mamy do dyspozycji rzutnik multimedialny oraz pracownię komputerową, gdzie każdy uczeń ma samodzielne stanowisko.

             W bibliotece znajduje się Internetowe Centrum Multimedialne, z którego korzystają uczniowie podczas lekcji i  zajęć bibliotecznych.

          Życie szkoły nie ogranicza się tylko do zajęć lekcyjnych. Uczniowie mają możność rozwoju swoich zainteresowań, uczestnicząc w pracy kół przedmiotowych i kół zainteresowań. Są to: polonistyczne, plastyczne, teatralne, sportowe, muzyczne. Uczniowie godnie reprezentują szkołę na forum gminy, powiatu, regionu, województwa, a nawet kraju. Aktywnie współpracujemy z Ogniskiem Pracy Pozaszkolnej w Złotowie.

           Szkoła wychodzi z różnymi inicjatywami służącymi integracji społeczności szkolnej i lokalnej. W naszą tradycję wpisały się m.in. sprzątanie świata, andrzejki, wspólne kolędowanie, uczniowskie zabawy karnawałowe, powitanie wiosny, wycieczki dla najlepszych uczniów, udział w obchodach „Dni Kwitnących Wiśni”.

               Od szeregu lat życie szkoły jest systematycznie uwieczniane na fotografiach, można je oglądać na stronie internetowej, gdzie również znajdziemy informacje dotyczące bieżącej pracy szkoły.